گالیلئو گالیله (1564-1642) به عنوان پدر علم نوین شناخته می شود. او خدمت شایانی به فیزیک، نجوم، گیتی شناسی، ریاضیات و فلسفه کرده است. گالیله تلسکوپ پیشرفته ای ساخت و با آن توانست قمرهای مشتری، حلقه های زحل، اشکال ونوس، لکه های خورشیدی و سطح زمخت ماه را مشاهده کند. گالیله فردی با اعتماد به نفس و اجتماعی بود که تلاش می کرد علمش را به دیگران نشان دهد. همین اخلاق او باعث شده بود دوستان زیادی در میان شخصیت های سیاسی ایتالیا و دشمنان بیشتری در میان رهبران کلیسای کاتولیک داشته باشد. تبلیغات گالیله در مورد منظومه گردان به دور خورشید، او را در سال های 1616 و 1633 به دادگاه کشاند. دادگاه او را مجبور به طلب استغفار و توبه کرد و باقی زندگی گالیله تا لحظه مرگ در حصر خانگی سپری شد.
کودکی، تحصیلات و تجربیات گالیله
گالیلئو گالیله در سال 1564 در پیسا متولد شد. او اولین فرزند وینکنزو گالیله بود. پدر گالیله دانشمند و موسیقیدان بود. گالیلئو پنج خواهر برادر کوچکتر از خودش داشت. گالیله در سال 1581 با 16 سال سن وارد دانشگاه پیسا شد تا پزشکی بخواند، اما بعدها به ریاضی تغییر رشته داد. او قبل از آن که مدرکش را بگیرد، پزشکی را کنار گذاشت. در سال 1583 اولین کشف مهم زندگی خود را انجام داد و قوانین حاکم بر حرکت پاندول ها را توصیف نمود.
در دادگاه گالیله را وادار کردند تا بگوید زمین مرکز دنیاست. اما گالیله زیر لب زمزمه کرد: “Eppur si muove! یعنی بله حرکت می کند! این گفته گالیله 125 سال بعد از دادگاهش در یک تابلوی نقاشی که در سال 1634 به سفارش دوستان گالیله کشیده شده بود، نمایان شد.
از سال 1589 تا 1610، گالیلئو در دانشگاه های پیسا و پادوا ریاضی تدریس می کرد. در طول آن سال ها، بر روی اشیای در حال سقوط آزمایشاتی انجام داد و گام بزرگی در پیشرفت فیزیک برداشت.
گالیلئو هیچ وقت با مارینا گامبا ازدواج نکرد، اما سه فرزند از او داشت. او دو دختر به نام های ویرجینیا و لیویا و یک پسر به نام وینکنزو گامبا داشت. علیرغم آن که گالیله با کلیسای کاتولیک رابطه خوبی نداشت، هر دو دخترش در صومعه ای در نزدیکی فلورانس راهبه شدند.
گالیله ، تلسکوپ و خاندان مدیچی
در سال 1609 گالیله با الهام از یک هلندی، اولین تلسکوپش را ساخت. در ژانویه سال 1610 او 4 ستاره جدید پیدا کرد که دور مشتری می گردیدند. در واقع آن ها قمرهای اصلی مشتری بودند. گالیله به سرعت یک مقاله با عنوان Siderius Nuncius نوشت و کشفیاتش به علاوه مشاهداتش از کره ماه و چند ستاره در کهکشان راه شیری را توضیح داد. دوک توسکانی، کوزیمو دو مدیچی، برای کسب قدرت و شهرت پیشنهاد داد قمرهای ماه با نام Medician Stars خوانده شوند.
مقاله گالیله، او را به یک سلبیریتی در ایتالیا تبدیل کرد. کوزیموی دوم، گالیله را به عنوان ریاضیدان و فیلسوف به استخدام خاندان مدیچی درآورد و به او وعده داد فضایی برای نشر نظریه هایش و رهایی از مخالفانش در اختیارش می گذارد.
شما می توانید برای اطلاع از قیمت تلسکوپ به وبسایت کندو مراجعه فرمایید
مشاهدات گالیله با اندیشه های ارسطو در مورد جهان تناقض داشت اما دانشمندان و نظریه پردازان مشاهدات گالیله را پذیرفتند. سطح زمخت و ناهموار ماه با یک کره رویایی و بهشتی در تضاد قرار گرفته بود. چرخیدن ستارهای مدیچی به دور مشتری هم چرخیدن تمام اجرام آسمانی به دور زمین را زیر سوال برده بود.
دادگاه گالیله
در سال 1616، کلیسای کاتولیک، نیکولاس کوپرنیک را به خاطر ادعایش مبنی بر مرکزیت خورشید در جهان، در فهرست نویسنده های ممنوع الکار قرار داده بود. به حکم دادگاه فروش و خواندن کتاب های کوپرنیک ممنوع شده بود. پاپ پول پنجم، گالیله را به رم احضار کرد و به او گفت که دیگر نمی تواند در ملأ عام از آرای کوپرنیک دفاع کند.
در سال 1632، گالیله کتاب گفت و گویی در باب دو نظام عمده عالم را منتشر کرد. او در این کتاب دو نظریه در مورد مرکزیت خورشید در عالم را عنوان کرده بود. تلاش او برای حفظ تعادل روی هیچ کس تاثیر نگذاشت و همچنین این کتاب اصلا توجه طرفداران مرکزیت زمین را جلب نکرد.
گالیلئو قبل از دادگاه 1633 ، به دادگاه احضار شده بود. او ابتدا مدعی شد که اصلاً طرفدار نظریه مرکزیت خوررشید نبوده اما بعداً گفت از بیان نظریه مرکزیت خورشید قصد و غرضی نداشته است. گالیله به شک و تردید در مورد وجود خدا و ارتداد محکوم شد. دادگاه برای آن که گالیله را به راه راست برگرداند، حکم شکنجه او را صادر کرد.
گالیله که آن زمان 70 سال سن داشت، 9 سال باقی عمرش را در حصر خانگی به سر برد. در دوران حصر خانگی او تجربیاتش از آزمایش هایی که بر روی حرکت اجسام انجام داده بود را به رشته تحریر در آورد. نوشته های او، به آخرین کار علمی برجسته اش تبدیل شد. گالیله در آرکتری در نزدیکی فلورانس دیده از جهان فرو بست. او از تپش قلب و تب رنج می برد.
علت شهرت گالیله چه بود؟
گالیله بر اساس اندازه گیری هایی که انجام داده بود، قانون حرکت را نوشت. او به این نتیجه رسیده بود که همه اجسام صرف نظر از تراکم و اندازه به یک صورت سرعت می گیرند. این یافته گالیله راه را برای قوانین مکانیکی نیوتن هموار کرد. مرکزیت خورشید در گیتی، با اصلاحات انجام شده توسط کپلر، خیلی زود به عنوان یک حقیقت علمی مورد قبول واقع شد. ابداعات گالیله در زمینه قطب نما، تلسکوپ و میکروسکوپ باعث بروز انقلاب در نجوم و زیست شد. گالیله تپه ماهورهای ماه، لایه های ونوس، قمرهای مشتری و ستارگان کهکشان راه شیری را کشف کرد. شوق و انگیزه گالیله برای تفکر و ابداع، کسب علم و انجام آزمایشات تجربی را وارد دوره جدیدی کرد.
گالیله برای مشکلاتی که با کلیسا داشت، کاملاً موجه بود. متفکران روشنگری مثل ولتر از داستان دادگاه گالیله استفاده کردند تا او را شهید راه عینیت گرایی معرفی کنند. دادگاه واقعی گالیله و مجازاتش موضوع فتنه های فلسفی و تنش ذاتی میان علم و دین قرار گرفته بود.
در سال 1744 کتاب گالیله از فهرست کتاب های ممنوعه کلیسا خارج شد. در قرن بیستم، پاپ پیوس سوم و جان پول دوم به صورت رسمی پشیمانی کلیسا از نحوه برخورد با گالیله را اعلام کردند.